
سختی و شکل پذیری دو موضوع اساسی در طراحی سازه ها در برابر زلزله میباشند. ایجاد سختی به منظور کنترل تغییر مکان های جانبی سازه و شکل پذیری برای قابلیت جذب انرژی و تحمل تغییر شکل های خمیری از اهمیت زیادی برخوردارند. اضافه نمودن مهاربند به قاب، سختی قاب را افزایش داده و تغییر مکانهای جانبی و اثر نیروهای جانبی را کاهش میدهد. مهاربندها از نظر شکل هندسی به دو دسته ی مهاربندهای همگرا و مهاربندهای واگرا تقسیم بندی میشوند. در این مقاله سعی شده به برررسی کلیه ی ضوابط مربوط به طراحی این نوع از مهاربندها پرداخته شود.
سرفصلهای این مقاله:
- بررسی مفاهیم پایه
- مدلسازی و طراحی مهاربندها در نرم افزار ایتبس 2019
- کنترل ضوابط طراحی لرزه ای قاب های مهاربندی شده ی همگرای معمولی
- کنترل ضوابط طراحی لرزه ای قاب های مهاربندی شده ی همگرای ویژه
- طراحی ورق گاست
تعریف و اهداف
در این مقاله ابتدا به بررسی الزامات طراحی لرزه ای قاب مهاربندی شده ی همگرای معمولی و قاب مهاربندی شده ی همگرای ویژه پرداخته شده است؛ در ادامه نکات مربوط به طراحی اتصال مهاربند (ورق گاست) بیان گردیده. از این رو در ادامه سعی شده ابتدا کلیه ی ضوابط آیین نامه ای بیان شود؛ در این راستا علاوه بر بیان فرمول ها و چگونگی انجام کنترل های دستی، به مدلسازی و بررسی ضوابط با استفاده از نرم افزار ایتبس 2019 پرداخته شده است.
الزامات طراحی لرزه ای قابهای مهاربندی شده ی همگرای معمولی
بر اساس بند 10-3-4-2 مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ویرایش1401، در این گونه قابهای مهاربندی شده، خروج از مرکزیت کمتر از عمق تیر مجاز است مشروط بر اینکه در طراحی اعضا لنگرهای ناشی از خروج از مرکزیت بر اساس ترکیبات بارگذاری زلزلهی تشدید یافته ΩE در نظر گرفته شود.
بند 10-3-4-1-2 مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ویرایش1401
کنترل فشردگی
بر اساس بند 10-3-4-1-5 مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ویرایش 1401، مقاطع اعضای مهاربندی شده باید از نوع فشردهی لرزهای با محدودیت نسبت پهنا به ضخامت برابرλ md مطابق مقادیر جدول 10-3-2-4 باشند.
همچنین در تبصره ذکر شده؛ در قابهای مهاربندی شدهی همگرای معمولی و با رفتار کششی تنها و با نسبت لاغری بزرگ تر از 200 هیچ گونه محدودیتی برای نسبت پهنا به ضخامت اجزای مقاطع مهاربندی وجود ندارد.
بند 10-34-1-5-1 مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ویرایش1401
لاغری مهاربندهای به شکل 7 و8
بر اساس بند 10-3-4-1-5-2 مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ویرایش 1401، ضریب لاغری مهاربندهای 7 و 8 نباید از 4 تجاوز نماید.
ضوابط مربوط به تیرهای دهانه ی مهاربندی شده
بر اساس مبحث دهم ویرایش 1401، الزامات تیرها و اتصالات آنها به ستونها و اتصالات اعضای مهاربندی به صورت زیر میباشد؛
بند 10-3-4-1-5-3 و 10-3-4 -1-6 مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ویرایش1401
لاغری مهاربندها در قابهای مهاربندی شده همگرای ویژه
بر اساس بند 10-3-4-2-5-2 مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ویرایش 1401، ضریب لاغری KL/r در قاب های مهاربندی شده همگرای ویژه، اعضای مهاربندی نباید از 200 تجاوز کند. و همچنین الزامات تکمیلی مطابق زیر در مبحث دهم ارائه شده است؛
شکل 4: بند 10-3-4-2-5-2 ، مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ویرایش1401
مدل سازی مهاربندها در نرم افزار ایتبس 2019
جهت مدلسازی مهاربندها در نرم افزار ایتبس باید همواره نمای مدل را در نظر داشته باشیم و در صورتی که در حالت پلان قرا داشته باشیم، دستور مدلسازی مهاربندها غیرفعال خواهد بود. جهت مدلسازی مهاربندهای ضربدری، قطری، مهاربندهای 7 و 8 آیکن را انتخاب کرده و روی دهانه های مورد نظر کلیک میکنیم. با انتخاب گزینه های V و inverted V در پنجره ی نشان داده شده در شکل زیر، مهاربندهای 7 و 8 رسم میگردد. Eccen back و Eccen forward مربوط به مهاربندهای قطری و گزینه ی X مربوط به مهاربند ضربدری میباشد. جهت ترسیم سایر مهاربندها میتوان از گزینه ی استفاده نمود.
پیشنهاد آموزشی:آموزش پروژه محور طراحی سازه فولادی و بتنی با ایتبس و سیف
شکل تعیین نوع مهاربند در هنگام ترسیم
در اختصاص مقاطع بادبندها باید در نظر داشته باشیم که در هر دهانه، هیچ بادبندی نسبت به بادبند بالایی خود ضعیف تر نباشد.
تنظیمات قبل از طراحی مهاربندها
در این قسمت به تنظیمات خاص طراحی مهاربندها در نرم افزار ایتبس 2019 خواهیم پرداخت.
در این راستا ابتدا از منوی زیر، نوع قاب مورد نظر و پارامترهای مربوط به آن را وارد میکنیم.
Design > Steel Frame Design > Veiw/Revise Preferences
سپس در قسمت Framing Type نوع قاب سازه ای مورد نظر را انتخاب میکنیم (OCBF قاب مهاربندی شده ی همگرای معمولی، ICBF قاب مهاربندی شده ی همگرای متوسط، قابهای مهاربندی شده ی ضد کمانشBRBF، قابهای مهار شده برون محور EBF).
پس از انتخاب مهاربندهای مورد نظر، از منوی Design، با استفاده از مسیر زیر وارد پنجره ی نشان داده شده در شکل زیر میشویم.
Design > Steel Frame Design > Veiw/Revise Overwrites
برای بادبندهای ضربدی در قسمتهای Unbrace Length Ratio (Major) و Unbrace Length Ratio (Minor) به ترتیب عدد 0.5 و 0.67 را وارد میکنیم. برای بادبندهای قطری مقادیر فوق را برابر با عدد یک را قرار میدهیم.
شکل تعیین پارامترهای طراحی مهاربند ضربدری
در صورت استفاده از مقطع تک در مهاربندها به جای استفاده از مقاطع دوبل، مقدار Effective Length Factor (KLTB) در پنجره ی نشان داده شده در شکل فوق به منظور عدم کنترل کمانش پیچشی-خمشی برابر با 0.1 در نظر گرفته میشود.
باید در نظر داشت که نرم افزار ایتبس ضوابط طراحی لرزه ای را برای مقاطع دوبل ایجاد شده در محیط SD کنترل نمیکند. از این رو جهت کنترل ضوابط لرزه ای توسط نرم افزار برای این مقاطع میتوان از مقاطع تک معادل استفاده نمود.
مشاهده نتایج طراحی مهاربندها
پس از آنالیز و طراحی سازه با انجام کلیک راست بر روی عضو وارد پنجره ی نشان داده شده در شکل زیر میشویم. سپس با انتخاب گزینه ی Detail، جزئیات کاملی از محاسبات انجام گرفته بر روی بادبند نمایش داده میشود.
طراحی قاب مهاربندی شده ی همگرای ویژه با استفاده از نرم افزار ایتبس 2019
بر اساس بند 10-3-4-2-3مبحث دهم مقررات ملی ساختمان، ویرایش 1401، مقاومت طراحی تیرها، ستون ها و اتصالات آنها در قاب های مهاربندی شده ی همگرای ویژه نباید از نیروهای ناشی از تحلیلهای زیر کوچکتر در نظر گرفته شوند.
الف) تحلیلی که در آن فرض میشود نیروی مهاربندهای کششی برابر RyFyAg و نیروی مهاربندهای فشاری برابر 1.14 Fcre Ag میباشد.
ب) تحلیلی که در آن فرض میشود نیروی مهاربندیهای کششی برابر RyFyAg و نیروی مهاربندیهای فشاری برابر 0.3×1.14 Fcre Ag میباشد.
که در آن:
Ry = نسبت تنش تسلیم مورد انتظار به حداقل تنش تسلیم فولاد مهاربندی
Fy = تنش تسلیم فولاد مهاربندی
Ag = سطح مقطع کلی عضو مهاربندی
Fcre = تنش فشاری مورد انتظار ناشی از کمانش، با این شرط که در آن به جای Fy از Ry Fy استفاده شده باشد.
باید توجه داشت که در سیستم قاب مهاربندی شده ی همگرای ویژه کنترل فوق به صورت خود به خود توسط نرم افزار انجام نمیگیرد؛ لذا باید مراحل زیر جهت کنترل این بند در نظر گرفته شود.
برای انجام تحلیلهای فوق اعضای مهاربندی میتوانند از مدل تحلیلی حذف گردیده و در محل اتصال آنها مطابق بندهای (الف) و (ب) در فوق، نیروی نظیر آنها به مدل تحلیلی اعمال شود. سپس با بستن حرکت جانبی قاب و اعمال بارهای ثقلی ضریب دار (ضرایبی که در حضور نیروی زلزله مورد استفاده قرار میگیرند)، اقدام به تحلیل سازه شود.
بند 10-3-11-2 مبحث دهم مقررات ملی ساختمان، ویرایش 1401
جهت انجام کنترل های فوق در نرم افزار ایتبس 2019 میتوان به صورت زیر عمل کرد:
- ابتدا از فایل اصلی Save as میگیریم.
- سپس باید مقادیر RyFy Ag و Fcre Ag محاسبه گردد. در این راستا میتوان تنش تسلیم فولاد را از مسیر زیر در مقدار Ry ضرب کرد.
انتخاب فولاد مورد استفاده<Define > Material Properties
تغییر مقدار تنش تسلیم فولاد به مقدار RyFy
- سازه را تحلیل و طراحی نموده و با کلیک بر روی عضو به جزئیات طراحی مهاربندها (همانند جدول (1)) دسترسی پیدا میکنیم.
این مقادیر را برای تمامی مهاربندها به دست میآوریم.
پس از اینکه مقادیر فوق را با مقدار Fy Ry به دست آوردیم، مقدار Fy را در فایل مجدداً اصلاح میکنیم.
در مرحله ی بعد، باید مهاربندها را حذف کرده و سپس نیروهای محاسبه شده در گام قبل را به جای آنها در گره ها اعمال نماییم. بدین منظور میتوان مهاربندها را انتخاب نمود و سختی های آنها عددی نزدیک به صفر وارد کنیم.
از این رو از مسیر زیر وارد پنجرهی نشان داده شده در شکل زیر میشویم؛ و در قسمت Cross-section (axial)Area مقدار 0.001 را وارد میکنیم.
Define > Section Properties > Frame Section انتخاب مقطع مورد نظر < Property Modifiers
شکل اعمال عددی نزدیک به صفر به سختی مهاربند در نرم افزار ایتبس
سپس از مسیر زیر بارهایی را به صورت بارهای نشان داده شده در شکل زیر تعریف میکنیم.
Define > Load Pattern
شکل تعریف بارهای کششی و فشاری مهاربندها هنگام اعمال بارجانبی در راستای A و B
همانگونه که در شکل زیر نشان داده شده است، با اعمال نیروی زلزله در جهت (A) مهاربندهایی که در راستای مهاربندهای قرمز رنگ قرار دارند تحت کشش و مهاربندهایی که در راستای مهاربندهای آبی رنگ قرار گرفته اند تحت فشار قرار خواهند گرفت؛ و با اعمال نیروی زلزله در جهت (B) مهاربندهای آبی رنگ تحت کشش قرار گرفته و مهاربندهای قرمز تحت فشار قرار خواهند گرفت.
شکل نمایش مهاربندهای فشاری و کششی تحت نیروی جانبی در راستای X و Y
در ادامه بار معادل کششی و فشاری را از طریق منوی زیر به انتهای مهاربندها وارد میکنیم.
به این صورت که ابتدا با انتخاب مهاربندهای قرمز رنگ نیرویی به مقدار 1894 kN= Ry Fy Ag همانند شکل های زیر به دو انتهای مهاربند وارد میکنیم.
شکل اعمال نیروی کششی در راستای مهاربند هنگامی که نیروی جانبی در راستای A باشد
شکل نمایش نیروی کششی در راستای مهاربند هنگامی که نیروی جانبی در راستای A میباشد
سپس با انتخاب مهاربندهای آبی رنگ نیرویی به مقدار 1123 kN= 1.14 Fcre Ag همانند شکل زیر به دو انتهای مهاربند وارد میشود.
شکل نمایش نیروی فشاری اعمال شده در راستای مهاربند هنگامی که نیروی جانبی در راستای A میباشد
نیروهای کششی و فشاری ناشی از نیروی جانبی جهت B نیز به همین صورت وارد میشود:
شکل اعمال نیروی فشاری در راستای مهاربند هنگامی که نیروی جانبی در راستای B میباشد.
شکل نمایش نیروی فشاری اعمال شده در راستای مهاربند هنگامی که نیروی جانبی در راستای B میباشد
شکل اعمال نیروی کششی در راستای مهاربند هنگامی که نیروی جانبی در راستای B میباشد
شکل نمایش نیروی کششی در راستای مهاربند هنگامی که نیروی جانبی در راستای B میباشد
از آنجایی که نیروهای اعمال شده سبب ایجاد نیروی محوری در تیرهای میگردد؛ جهت تأثیرگذاری نیروی حاصل از بارگذاری در تیرها، از مسیر زیر دیافراگم سقف ها را به semi-rigid تغییر میدهیم.
Define > Diaphragms > Modify/ Show diaphragm
شکل تعریف دیافراگم نیمه صلب
باید در نظر داشت که با توجه به حذف سختی مهاربندها، سازه ناپایدار شده است. بنابر این جهت جلوگیری از ناپایداری سازه حداقل دو نقطه از نقاط کف در هر طبقه باید مهار شوند. در این راستا دو نقطه ی دلخواه را انتخاب کرده و سپس حرکت جانبی در راستای مورد نظر را با استفاده از مسیر زیر مقید میکنیم:
Assign > Joint >Restraints
شکل مقید سازی گره های سقف ها و پایدار سازی سازه
باید توجه نمود نقاط انتخابی نباید از دهانه ی مربوط به دهانه ی مهاربند باشند.
در ادامه ترکیبات بارگذاری به صورت ترکیب بارهای نمایش داده شده در زیر را با استفاده از مسیر زیر تعریف میکنیم.
Define > Load Combinations > Add new Combo
سازه ی مورد نظر را تحت ترکیب بارهای ذکر شده تحلیل و طراحی میکنیم. در صورتی لزوم مقاطع تیرها و ستون ها باید تقویت گردند.
طراحی لقمه ها
در مهاربندها هنگامی که برای آنها از مقاطع دوبل استفاده گردد و به جهت اینکه این مقاطع بتوانند به خوبی به ورق های اتصال متکی شوند، لازم است که بین دو نیمرخ مهاربندها به مقدار ضخامت ورقهای اتصال فضای خالی قرار داده شود. حال با توجه به اینکه الزاماً باید از این فاصله بین نیمرخ ها استفاده شود، لازم است که در طول مهاربندها از یک سری قطعات اصطلاحاً آنها را لقمه مینامند استفاده نمود. در مورد استفاده از لقمه در مهاربندهای دوبل میتوان از ضوابط زیر استفاده نمود:
ضریب لاغری حداکثر هر نیمرخ در فاصله ی بین دو لقمه (فاصلهای که عملاً هیچ لقمه ای وجود ندارد) از 3/4 ضریب لاغری حداکثر کل مقطع مرکب بیشتر نشود.
ابعاد لقمه ها بر اساس ملزومات اجرایی تعیین میگردد. بدین صورت که ابعاد لقمه ها باید به گونه ای باشد که ارتفاع لقمه ها حدود 3 سانتیمتر از از ارتفاع مقطع مرکب برای اجرای جوشکاری بزرگتر باشد.
پیشنهاد آموزشی:آموزش نظارت ساختمان – صفر تا صد نظارت ساختمان بتنی و فولادی
شکل استفاده از لقمه در مهاربندها
طراحی اتصال ورق گاست
ورق های مهاربند از حیاتی ترین المان های قاب های مهاربندی هستند. گسیختگی این اتصالات میتواند به افت قابل ملاحظه مقاومت و سختی قاب مهاربندی مقاوم در برابر بار جانبی منتهی گردد. از این رو درک صحیح رفتار این ورقها، به طراحی هرچه بهتر ورق های گاست در سازه فولادی منجر میشود.
مقاومت مورد نیاز اتصالات مهاربندی
در این قسمت به مقاومت مورد نیاز اتصالات مهاربندی پرداخته میشود. قبل از استخراج نیروی لازم جهت طراحی مهاربندها باید اطمینان حاصل گردد که که مقادیر R و Ω برای بادبند درست وارد شده باشد.
مقاومت اتصالات مهاربندی ها قاب مهاربندی شده همگرای معمولی
مطابق بند 10-3-4-1-6 مبحث دهم مقررات ملی ساختمان، ویرایش 1401، مقاومت مورد نیاز اتصالات مهاربندی ها در قاب های مهاربندی شده ی همگرای معمولی مطابق بندهای زیر میباشد؛
قاب مهاربندی شده همگرای ویژه
در قاب مهاربندی شده همگرای ویژه مطابق بند 10-3-4-2-6-3مبحث دهم ویرایش 1401، مقاومت مورد نیاز اتصالات مهاربندی ها، باید به شرح زیر در نظر گرفته شود.
بند 10-3-4-2-6-3مبحث دهم مقررات ملی ساختمان ویرایش 1401 (مقاومت مورد نیاز اتصال مهاربندی قاب مهاربندی شده همگرای ویژه)
تعیین ابعاد و هندسه ی ورق گاست
شکل زیر نوعی قاب مهاربندی شده ی همگرا را نشان میدهد؛ که در آن حداقل طول منطقه ی مفصلی برابر 2t بین انتهای مهاربند و خط آزاد خمش رعایت شده است. همان طور که در شکل زیر نمایش داده شده برای تعیین ابعاد ورق گاست چهار بعد وجود دارد. در ادامه نحوه ی به دست آوردن ابعاد ورق گاست شرح داده خواهد شد. روابط ارائه شده در این قسمت برای حالت هایی که زاویه ی بین محور مهاربند با خط افقی بین 30 تا 60 درجه میباشد قابل استفاده است. باید توجه نمود که مهاربندها با زاویه های بزرگتر از 60 و کوچتر از 30 درجه اقتصادی نبوده و میتواند موجب ایجاد ورق های گاست نسبتاً بزرگ شوند.
شکل ابعاد مورد نیاز برای محاسبه ی ابعاد ورق گاست
انتخاب طول ناحیه مفصلی
طول ناحیه مفصلی ورق گاست حداقل برابر دو برابر ضخامت ورق گاست میباشد.این طول از انتهای مهاربند در امتداد محور آن تا نزدیکترین خط آزاد خمش گذرنده از نزدیکترین کنج ورق گاست به انتهای مهاربند اندازه گیری می شود. جهت در نظر گیری رواداری های مجاز حین نصب مهاربند، باید طول ناحیه مفصلی بزرگتر از (2t) در نظر گرفته شود. باید در نظر داشت بر اساس آزمایشات انجام گرفته حداکثر اندازه طول ناحیه مفصلی برابر با (4t) میباشد.
محاسبه عرض ورق گاست در ناحیه مفصلی (w) و ضخامت ورق گاست (tg)
عرض ورق گاست در ناحیه مفصلی (W) یکی از مهمترین پارامترها در طراحی ورق گاست برای کمانش خارج از صفحه مهاربند می باشد. عرض مورد نیاز (W) به ضخامت ورق گاست، تنش تسلیم آن و نیروی کششی اعمال شده بستگی دارد. عرض ورق گاست برای تحمل نیروی محوری اعمال شده از روش ویتمور تعیین میگردد. در این روش به پیشنهاد ویتمور برای ورق های گاست پیچ شده، همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است، خطوط 30 درجه از اولین ردیف پیچ روی ورق گاست کشیده شده تا محور مرکزی آخرین پیچ را قطع کند. عرض ورق گاست بین دو نقطه تقاطع، در طراحی به عنوان عرض مؤثر ورق گاست برای تحمل بار اعمال شده مورد استفاده قرار میگیرد. در طراحی سطح خارج از عرض ویتمور برای تحمل بار اعمالی اصلاً در نظر گرفته نمیشود. پروفسور آستانه اصل و همکارانش استفاده از روش ویتمور را برای اتصالات جوشی گسترش دادند. در این شکل خطوط 30 درجه از نقطه شروع جوش کشیده شده است تا خط عبوری از انتهای جوش را قطع کند.
شکل عرض ویتمور الف) اتصال پیچی ورق گاست ب) اتصال جوشی ورق گاست
عرض ویتمور (Wwhitmore) با استفاده از روابط زیر برای اتصالات جوشی و پیچی می تواند استفاده شود.
محاسبه ی زوایای لبه ی ورق گاست با محور مهاربند
باید توجه نمود که استفاده از ورق های گاست متقارن نسبت به محور مهاربند پیشنهاد میشود. در صورتی که α1 و α2 برابر با زاویه ی لبه ی ورق گاست با محور مهاربند باشد؛ با گذاشتن ورق گاست در مرکز محور مهاربند، اندازه های W1 و W2 و همچنین مقادیر α1 و α2 برابر میشوند. در صورتی که زوایای α1 و α2 برابر نباشند، بهتر است که بیشتر از دو درجه با هم اختلاف نداشته باشند. باید توجه نمود مقدار مناسب α1 و α2 بین 25 تا 30 درجه میباشد.
با توجه به هندسه ی ورق گاست مطابق شکل 52 زوایای 1 α و 2 α مطابق زیر محاسبه میشوند:
شکل هندسهی ورق گاست
در این حالت ابعاد WP1 و WP2 که در شکل فوق ارائه شده است، با استفاده از روابط زیر قابل محاسبه میباشند
تعیین ابعاد ورق گاست
خط آزاد خمش گذرنده از کنج ورق گاست، بسته به زاویه ی مهاربند با محور افقی، عمق تیر و عمق ستون، زوایای لبه ی ورق گاست با مهاربند (α1 و α2)، بر روی بال تیر و یا بال ستون قرار میگیرد. در حالتی خاص ممکن است خط آزاد خمش بال تیر و بال ستون را همزمان قطع کند. کوچکترین تغییر در هر یک از این پارامترها میتواند موقعیت این خط و ابعاد ورق گاست را تحت تأثیر قرار دهد. زاویه ی کم مهاربند، تیرهای عمیق و ستون های کم عمق موجب تشکیل نزدیکترین کنج به انتهای مهاربند روی بال تیر میگردد؛ و زاویه ی زیاد مهاربندها تیرهای کم عمق و ستون های عمیق باعث تشکیل نزدیکترین کنج به انتهای مهاربند روی بال ستون میگردد.
تعیین ابعاد ورق گاست در صورتی که نقطه ی تقاطع خط آزاد خمش روی تیر باشد
جهت محاسبه ی ابعاد ورق گاست (با توجه به شکل زیر) هنگامی که نقطه ی تقاطع خط روی خط آزاد خمش روی تیر باشد به صورت زیر است:
شکل پارامترهای تعیین ابعاد ورق گاست در صورتی که نقطه ی تقاطع خط آزاد خمش روی تیر باشد
تعیین ابعاد ورق گاست در صورتی که نقطه ی تقاطع خط آزاد خمش روی ستون باشد
هنگامی که نقطه ی تقاطع خط آزاد خمش روی ستون باشد، میتوان از روابط زیر جهت محاسبه ی ابعاد ورق گاست استفاده نمود:
شکل پارامترهای تعیین ابعاد ورق گاست در صورتی که نقطه ی تقاطع خط آزاد خمش روی ستون باشد.
برای حالت خاصی که نقطه ی تقاطع خط آزاد خمش بر روی ستون و تیر به طور همزمان قرار دارد، ابعاد ورق گاست با استفاده از روابط ارائه شده برای هر کدام از روابط فوق میتواند تعیین گردد.
ضخامت ورق گاست
جهت تعیین ضخامت ورق گاست ابتدا نیروی طراحی اتصال با توجه به نوع قاب مشخص میشود. برای مثال با فرض اینکه قاب مورد نظر مهاربندی شده ی همگرای ویژه باشد مقاومت کششی برابر است با RyFy Ag. در صورتی که در از دوبل ناودانی 100 عنوان مهاربند استفاده شده باشد، مقاومت کششی مورد نیاز اتصال مهاربندی به شرح زیر میباشد:
بنابر این از ورق گاست با ضخامت 1 سانتی متر استفاده میشود.
طراحی جوش گوشه اتصال مهاربندی
بنابراین بعد جوش برابر با 6 میلیمتر انتخاب میشود.
جهت طراحی طول جوش گوشه به صورت زیر عمل میکنیم:
با فرض استفاده از الکترود (E70)
با توجه به اینکه از دوبل ناودانی استفاده شده است و برای هر ناودانی دو خط جوش در دو سمت ناودانی وجود دارد، بنابر این طولی از ناودانی که با جوش به ورق گاست متصل میشود برابر است با : سانتی متر 28=110/4
کنترل برش قالبی
کنترل برش قالبی برای مهاربند ارائه شده در مثال قبل (مهاربند دوبل +UNP100ورق گاست به ضخامت 1 سانتیمتر) با مشخصات ارائه شده در شکل (35) به شرح زیر میباشد:
شکل مشخصات مهاربند جهت محاسبهی سطح مقطع خالص و سطح مقطع کل تحت کشش و برش
سوالات متداول:
آیا استفاده از تک مهاربند در یک راستای ساختمان در یک طرف مرکز جرم مجاز است؟
استفاده از این سیستم منع آیین نامه ای ندارد؛ اما باید توجه داشت که تنها مهاربند تنها برش ناشی از زلزله تحمل میکند و پیچش را تحمل نمیکند. با استفاده از این سیستم در ساختمان به احتمال زیاد پیچش شدید خواهیم داشت. در نتیجه ضریب نامعینی و خروج از مرکزیت زلزله را باید افزایش دهیم. بنابر این طرح غیر اقتصادی خواهد شد.
حداکثر مقدار خروج از مرکزیت مهاربندهای 7 و 8 به طوری که در گروه مهاربندهای همگرا قرار داده شوند چه مقدار است؟
مهاربندهای 7 و 8 که در محل اتصال به تیر دارای خروج از مرکزیت کمتر از ارتفاع تیر هستند، به عنوان مهاربندی های همگرا محسوب میشوند.
حداکثر ازتفاع سازهها برای استفاده از سیستم OCBF چه مقدار است؟
15 متر
منابع
- آیین نامه طراحی ساختمان ها در برابر زلزله استاندارد 2800 (ویرایش 4)
- مبحث دهم مقررات ملی ساختمان، ویرایش 1401
- پک پاراسیویل امیرطاها نوروزی
- جزوه نکات مدلسازی و طراحی سازه بتنی و فولادی (نویسنده دکتر مسعود حسین زاده اصل)
- کتاب طراحی سازه های بتنی با نرم افزار ایتبس (نویسندگان: مهندس رضا سلطان آبادی و مهندس احمد رضا جعفری)
- کتاب طراحی اتصالات سازه های فولادی به روش ضرایب بار و مقاومت (نویسندگان: نادر فنایی، فرزانه قلمزن اصفهانی)
- کتاب طراحی سازه های فولادی به روش LRFD در ETABS (نویسنده: مهندس مهدی ترابی)
- کتاب طراحی سازه های فولادی (نویسنده: شاپور طاحونی)