حال که با مفهوم و فلسفه درز انقطاع آشنا شدیم می خواهیم ببینیم محاسبه مقدار درز انقطاع به چه صورت باید انجام شود. در ویرایش چهارم استاندارد 2800 (آیین نامه طراحی لرزه ای ساختمان ها) در بند 1-4 که به ملاحظات معماری اختصاص دارد در مورد درز انقطاع چنین آورده شده است:
برای حذف و یا کاهش خسارات ناشی از ضربه ساختمان های مجاور به یکدیگر، ساختمان ها باید با پیش بینی درز انقطاع از یکدیگر جدا شده و یا با فاصله ای حداقل از مرز مشترک با زمین های مجاور ساخته شوند و فاصله درز انقطاع باید با مصالح کم مقاومت که در هنگام وقوع زلزله در اثر برخورد دو ساختمان به آسانی خرد می شوند، پر بشود به طوری که پس از زلزله به راحتی قابل جایگزینی و بهسازی باشد.
هم چنین استاندارد 2800 در ادامه برای ساختمان های 8 طبقه و کمتر میزان این فاصله را برابر با پنج هزارم ارتفاع سازه از روی تراز پایه تعیین می کند. منظور از تراز پایه، ترازی از ساختمان است که در هنگام زلزله از آن تراز به پایین ساختمان تغییر مکانی نسبت به زمین ندارد و در حین زلزله با زمین حرکت می کند.
برای ساختمان های دارای بیش از 8 طبقه و یا ساختمان ها با اهمیت زیاد و خیلی زیاد مقدار درز انقطاع باید با استفاده از تغییر مکان جانبی غیر خطی سازه تعیین شود. در این حالت مهندس معمار دیگر توانایی تعیین درز انقطاع را نداشته و مهندس طراح سازه باید این مقدار را به مهندس معمار گزارش کند.
در ویدیو زیر که برگرفته از جلسه اول پک آموزش مبانی سازه با تدریس مهندس امیرطه نوروزی می باشد بیشتر با مفهوم درز انقطاع یا انقطاع سازه ای آشنا می شویم.
بحث درباره این مقاله