محدودیت‌ها و هر آنچه باید در مورد بازشوها و داکت‌های تاسیساتی در سقف بدانید

بازشو توی فاز دو ساخت. واسه تاسیسات الکتریکی و مکانیکی اقدام به سوراخ کردن سقفها و تخریب بتن اون میشه. که معمولا سوراخهایی به طول تا ۰/۵ متر وعرض ۱۰ یا ۱۵ سانت داخل سقف درست میشه. و بعضی مواقع تو روش مغزه گیری مخصوصا واسه رایزرها علاوه بر بتن میلگرد نیز بریده میشود. در هر صورت : الف حداکثر ابعاد بازشویی که بعدا میتونیم تو سقف اجرا کنیم چند در چنده؟ ب.تاثیر این برشها یا خالی کردن بتن ها قبلا تو محاسبات لحاظ میشه. ج. داکتهای تاسیساتی رو میشه بعد ساخت سازه ، در آورد.

در مراحل مختلف ساخت و ساز، بازشوها و داکت‌های تاسیساتی به عنوان عناصری حیاتی در سقف‌ها شناخته می‌شوند. این بازشوها به دلیل نیاز به تاسیسات الکتریکی و مکانیکی ایجاد می‌شوند و بسته به نیاز پروژه، اندازه و محل آنها می‌تواند متفاوت باشد.

حداکثر ابعاد این بازشوها معمولاً باید با توجه به استانداردهای مهندسی و محاسبات ساختمانی تعیین شود. به طور کلی، ابعاد بازشوها باید به گونه‌ای طراحی شوند که ایمنی سازه حفظ گردد و بارهای وارده به سازه به درستی توزیع شوند. برای ساخت بازشوها معمولاً ابعادی در حدود ۰/۵ متر طول و ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر عرض در نظر گرفته می‌شود.

یکی از نکات کلیدی در طراحی این بازشوها، توجه به تاثیرات برش‌ها و کاهش بتن است. این برش‌ها باید پیش از مراحل ساخت سازه در محاسبات لحاظ شوند تا از کمبود استحکام و خطرات احتمالی جلوگیری شود.

علاوه بر این، داکت‌های تاسیساتی نیز ممکن است بعد از ساخت سازه وارد شوند. این داکت‌ها معمولاً به منظور عبور تاسیسات و کانال‌های هوایی طراحی شده و می‌توانند نیازهای تغییر کاربری آینده را نیز برآورده کنند. بنابراین، مهم است که در طراحی اولیه فضاهای لازم برای این داکت‌ها پیش‌بینی شود.

در نهایت، می‌توان گفت که ایجاد بازشو ها و داکت‌های تاسیساتی از مراحل حیاتی در پروژه‌های ساختمانی است و دقت در طراحی و رعایت استانداردها می‌تواند به پایداری و کارایی سازه‌ها کمک شایانی کند.