حداکثر و حداقل فاصله میگردها در دال بر اساس مبحث ۹ مقررات ملی ساختمان

حداکثر فاصله میلگردها در دال نباید از دو برابر ضخامت دال یا ۳۵۰ میلیمتر بیشتر شود. حداقل فاصله نیز نباید کمتر از ۱۰۰ میلیمتر باشد.

در طراحی و اجرای ساختمان‌ها، رعایت استانداردها و مقررات به ویژه در زمینه میلگردها در دال‌ها بسیار حائز اهمیت است. یکی از این استانداردها، قوانین مربوط به فواصل مجاز میلگردها در دال می‌باشد. این فواصل تعیین‌شده، نقش بسزایی در استحکام و پایداری سازه دارند.

طبق بند ۹-۱۸-۴-۱-۳ مبحث ۹ مقررات ملی ساختمان، حداکثر فاصله میگردها در دال نباید از دو برابر ضخامت دال یا ۳۵۰ میلیمتر بیشتر شود. این قاعده به منظور تضمین توزیع یکنواخت تنش‌ها و تأمین قوای لازم برای مقاومت در برابر بارهای وارده تعیین گردیده است.

برخی از مزایای رعایت حداکثر فاصله میلگردها عبارتند از:

• افزایش مقاومت سازه در برابر بارهای دینامیکی و استاتیکی
• کاهش خطر ترک‌خوردگی و سایر آسیب‌های ساختمانی
• بهبود عملکرد حرارتی و صوتی دال‌ها

از سوی دیگر، حداقل فاصله میلگردها نیز طبق بند ۹-۱۸-۴-۱-۱ باید نباید کمتر از ۱۰۰ میلیمتر باشد. این امر به جهت جلوگیری از تداخل میلگردها و عبور صحیح بتن از بین میلگردها ضروری است.

به‌طور کلی، رعایت این فواصل کمک می‌کند تا ساختار دال‌ها دارای استحکام و امنیت لازم برای استفاده روزمره باشد و خطرات ناشی از طراحی نامناسب به حداقل برسد.

در نهایت، استفاده از روش‌های نوین طراحی و ابزارها می‌تواند به مهندسان و معماران در اجرای صحیح این استانداردها کمک کند و به بهبود کیفیت ساخت و نگهداری سازه‌ها منجر شود.